از چه رو گویی که من در بند ِزلف ِدیگرم - مسعود آذر

از چه رو گویی که من در بند ِ زلف ِ دیگرم
منکه یک موی ترا با قیمت ِ جان می خرم.

منکه جز خاک ِ ره ِ پایت نبوسیدم دمی

هر دم آید از چه رو خاک ِ جفایت بر سرم.

مخفیانه لب به لب با جام ِ مِی دیدم ترا

من مگر با جان ِ خود بر لب ز جامی کمترم.

هر شب آغوش ِ مرا نادیده گر گیری بدان

بسترم گرید چو کودک بر تو من بر بسترم.

عاشقان را نیست در دل راه و رسم ِ امتحان

ورنه گر خواهی بگو تا قاب ِ سینه بر درم.

هیچ مرغی را به سر جز خاطرِ پرواز نیست

قدر ِ دام ِ عشق من دانم که بی بال و پرم.

فرقِ من با شمع ِ شب، سوزاندن ِ پروانه است

من چگونه سوزم ات با مشتی از خاکسترم.

تو مرا جان گویی و من گر نمی گویم ترا

در به در در جستجوی اسمی از جان بهترم.

روزگار از طاقت ِ آذر به تنگ آمد چو دید

هم به دوشم بار ِ او هم داغ ِ دلبر می برم.

"مسعود آذر"