گزیده ای از زیباترین اشعار حافظ

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی
***
خرم آنروز کزین منزل ویران بروم
راحت جان طلبم و از پی جانان بروم
***
دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان زو شده ام بی سرو سامان که مپرس
***
در نمازم خم ابروی تو، با یاد آمد
حالتی رفت که محراب، به فریاد آمد
***
من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی
***
در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم
سرزنش ها گر کند خار مغیلان غم مخور
***
سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت
آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت
***

گفتم خوشا هوایی کز باد صبح خیزد
گفتا خنک نسیمی کز کوی دلبر آید
***

من که از آتش دل چون خم می در جوشم

مهر بر لب زده خون می خورم و خاموشم
قصد جان است طمع در لب جانان کردن
تو مرا بین که در این کار به جان می کوشم
***

بیستم مهرماه، روز بزرگداشت حضرت  حافظ شیرازی، افتخار شعر و ادب ایران و جهان گرامی باد.