هنگامی که مارُتا در حال مرگ، میان اتاق تاریک بر زمین افتاده، جبران می گوید:
...
مارُتا آرام بگیر، چرا که تو گُل رنج دیده ای و نه پاهایی که گُل را لگدمال کرده اند!
(متن کامل در تصویر ذیل)
(برای مشاهده تصویر در سایز واقعی، بر روی آن کلیک نمایید)
"جبران خلیل جبران"
از کتاب: دلتنگی های پنهان / نشر جیحون
ترجمه و گردآوری: مهرداد انتظاری
سلام اگه وبلاگ رو میفروشید من خریدارم.