دست هایت را دوست دارم

دست هایت را دوست دارم
وقتی مرا
میهمان پرهیاهوی گنجشک های باغچه می کنی
و چتر سبز همیشگی روزهایم می شوی
با تو
به نبض زمین نزدیکم
دامنم پراز پیله های شوق است، که روزی پروانه می شوند
خوب می دانم
بی نگاهت نمی گذرد
این روزهای بغض کرده پی درپی
بیا مرا ترانه کن میان لب هایت
بساز خانه ای کنار دلت
بی سقف
بی دیوار
این دل آنقدر بی قرار دل بی قرار توست
که آرام نمی شود
این بار که آمدی دلم را بردار و با خودت ببر
بگذار آفتاب از آسمان تو طلوع کند
بهار، زمین را بی تو دوست ندارد.

"به قلم: خانم مهتاب"

وبلاگ: http://bahaneh-man.blogfa.com/