من زخمهای بی
نظیری به تن دارم اما
تو مهربان ترینشان
بودی
عمیق ترینشان
عزیزترین شان
بعد از تو
آدم ها
تنها خراش های
کوچکی بودند بر پوستم
که هیچ
کدامشان
به پای تو
نرسیدند
به قلبم
نرسیدند
بعد از تو
آدم ها
تنها خراش های
کوچکی بودند
که تو را از
یادم ببرند، اما نبردند
تو بعد از هر
زخم تازه ای دوباره باز می گردی
و هر بار
عزیزتر از
پیش
هر بار عمیق
تر .
"رویا شاه حسین زاده"
از کتاب: قرمز همیشه انار نیست / نشر هنر رسانه اردیبهشت / 1388
و کتاب: صدای زنگ در آمد / نشر نیماژ / چاپ اول 1395
این شعرشونوخیلیی دوست دارم
عالییی وغمناک
بسیاررررررررررررر زیبااااااااااااااااااااااااا [گل]
سلام گل مهربانم
خوبه که همیشه هستی
من که درگیر خیلی مشکلاتم
مهسارو از طرف من ببوس
شاداب باشی خوب من