ترسم این است نیایی نفسم تنگ شود

ترسم این است نیایی نفسم تنگ شود

نقش رویایی تو هی کم و کم رنگ شود

ثانیه گُم بشود عقربه ها گیج شوند

دل خوش باورم آواره و دلتنگ شود

ترسم این است از این خانه دلت قهر کند

قصّه ها کَم بشود فاصله فرسنگ شود

نکند بوسه بمیرد خبرش گم بشود

دل شکستن نکند مایه ی فرهنگ شود

نکند فاحشه گی معنی لبخند دهد

بوسه ای گُل بدهد ترجمه اش ننگ شود

نکند شاخه ی لرزان بشود شانه ی من

هق هق گریه ی بندآمده آهنگ شود

تلخی قهوه ی لب های تو زجرم بدهد

لب بچیند دل و با گریه هماهنگ شود

وای اگر در دل مرداد زمستان بشود

قلب بی عاطفه ات یک سره از سنگ شود

سینه را آه! دل سنگ تو آزار دهد

وای اگر سادگی ام..مایه ی نیرنگ شود

"علی نیاکوئی لنگرودی"

۱۳۹۴/۰۴/۲۱

می شود معجزه با چشم تو آغاز شود

می شود معجزه با چشم تو آغاز شود

کنج دیوار دلم پنجره ای باز شود

می شود حادثه ات حال مرا خوب کند

تلخی شعر مرا تلخی مطلوب کند

می شود باز بیایی و دچارم بکنی

 زخمی حادثه ی عشق و شکارم بکنی

بگذاری نفسم با نفست گرم شود

سختی عاطفه ات با قلمم نرم شود

حلقه ی دست تو در گردن من تنگ شود

رنگم از لمس نفس های تو پررنگ شود

می شود شانه ات آرام به دادم برسد

مثل آرامش حوّا که به آدم برسد

 تو بیا قصه ی ما قصه ی جاوید شود

قصه ی آنکه دلش را به تو بخشید شود

"علی نیاکوئی لنگرودی"

۱۳۹۴/۰۵/۱۱

متن کامل شعر:

http://aliniakooee.blogfa.com/post/108