ماهرویا روی خوب از من متاب - سعدی

ماهرویا روی خوب از من متاب

بی‌خطا کشتن چه می‌بینی صواب

دوش در خوابم در آغوش آمدی

وین نپندارم که بینم جز به خواب

حیف باشد بر چنان تن پیرهن

ظلم باشد بر چنان صورت نقاب

بامدادی تا به شب رویت مپوش

تا بپوشانی جمال آفتاب

"سعدی"

متن کامل شعر در ادامه مطلب  

ای تیرِ غمت را دل عشّاق نشانه - خیالی بخارایی

ای تیرِ غمت را دل عشّاق نشانه

خلقی به تو مشغول و تو غایب ز میانه

گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد

یعنی که تو را می‌طلبم خانه‌به‌خانه

هرکس به زبانی سخن عشق تو راند

عاشق به سرود غم و مطرب به ترانه

مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو

مقصود تویی، کعبه و بتخانه بهانه

افسونِ دل افسانهٔ عشق است، دگر نه

باقی، به جمالت، که فسون است و فسانه

تقصیرِ «خیالی» به امید کرم توست

باری! چو گنه را به از این نیست بهانه.

"خیالی بخارایی"

زلف تو بخت من است - خیالی بخارایی

زلف تو بخت من است امّا ندارم حاصلی

جز پریشانی ازاین بخت نگون خویشتن

"خیالی بخارایی"

متن کامل شعر در ادامه مطلب  

ای عیب جوی عاشقان - خیالی بخارایی

ای عیب جوی عاشقان، بویی گرت هست از هنر

فکر خطای ما مکن، بهر صواب خویشتن

"خیالی بخارایی"

متن کامل شعر در ادامه مطلب

روی چو خورشید تو - خیالی بخارایی

تا دست دهد روی چو خورشید تو دیدن

بر ماست دعا گفتن و از صبح دمیدن

گل گوش همه بر سخن حسن تو دارد

بد نیست ز خوبان سخن خوب شنیدن

گفتی که مکش زلف مرا کآن سر فتنه ست

هر فتنه که آید ز تو خواهیم کشیدن

"خیالی بخارایی"

درباره شاعر: احمد بن موسی خیالی معروف به خیالی بخاری از شاعران قرن نهم است که در ماوراءالنهر می‌زیسته است.

متن کامل شعر در ادامه مطلب  

ما را ز شب وصل چه حاصل - صائب تبریزی

ما را ز شب وصل چه حاصل، که تو از ناز

تا باز کنی بند قبا، صبح دمیده است.

"صائب تبریزی"

متن کامل شعر در ادامه مطلب  

پرنده در قفس - نادر ابراهیمی

اگر پرنده را در قفس بیندازی مثل این است که پرنده را قاب گرفته باشی و پرنده ای که قاب گرفته ای فقط تصور باطلی از پرنده است. عشق در قاب یادها پرنده ای است در قفس، منت آب و دانه را بر او مگذار و امنیت و رفاه را به رخ او نکش که عشق طالب حضور است و پرواز، نه امنیت و قاب.

"نادر ابراهیمی"

عشق تو ز خاص و عام - ابوسعید ابوالخیر

عشق تو ز خاص و عام پنهان چه کنم

دردی که ز حد گذشت درمان چه کنم

خواهم که دلم به دیگری میل کند

من خواهم و دل نخواهد ای جان چه کنم

"ابوسعید ابوالخیر"

دلبران دل می برند - مصطفی ملکی

دلبران دل می برند اما تو جانم می بری

ناز را افزوده با نازت توانم می بری

سوز درد عشق را با غمزه های ناز خود

تا ته قلب من و تا استخوانم می بری

می زنی چشمک نهانی، جان تو! جان خودم!

با تکان پلک خود تا بی کرانم می بری

 تا که می خواهم بگویم راز خود را ناگهان

دستهای مهربان را بر لبانم می بری

می کنی ساکت مرا با بوسه های بی هوا

شعر را با بوسه از روی زبانم می بری

تو شبیه دلبران هستی ولی جور دگر

دلبران،دل می برند.اما،تو جانم می بری...

"مصطفی ملکی"

من تفنگی شده‌ام رو به نبودن‌هایت - حسین غیاثی

من تفنگی شده‌ام رو به نبودن‌هایت

رو به یک پنجره در جمعیتِ تنهایت

فکر کردم که خودم را به تو نزدیک کنم

بی‌هوا بین دو ابروی تو شلیک کنم

خنده‌های تو مرا باز از این فاصله کشت

قهر نه‌، دوری تو قلبِ مرا بی‌گله کشت

موجِ موهای بلند تو مرا غرق نکرد

حسم از سردی این بی‌خبری فرق نکرد

از دلم دور شدی فکرِ تو آمد به سرم

خواب می‌بینمت از خواب نباید بپرم

خواب پرواز تو با نامه‌ی خیسی در مشت

تو نباشی غم این عصر مرا خواهد کشت

عصر تلخی که به‌جز خاطره‌ای قرمز نیست

عصری تلخی که به‌جز ترس خداحافظ نیست

یک دو راهی‌ست که از گریه به دریا برسم

به تو تنها برسم یا به تو تنها برسم

خنده‌های تو مرا باز از این فاصله کشت

قهر نه‌، دوری تو قلب مرا بی‌گله کشت

موجِ موهای بلند تو مرا غرق نکرد

حسم از سردی این بی‌خبری فرق نکرد

"حسین غیاثی"

حسین غیاثی، متولد 1361، شاعر و ترانه ­سرا

روزگار من و مویش - احمد امیرخلیلی

روزگار من و مویش به پریشانی رفت

یک شب آرام رسید یک شب بارانی رفت

یک شب آمد من مجنون به جنون افتادم

دل دیوانه ی خود را به نگاهش دادم

چشم بستم دل مجنون پی لیلا برگشت

چشم بستم که دلم سمت تماشا برگشت

زلف یک خاطره در باد پریشان میرفت

دل دیوانه پی اش دست به دامان میرفت

میروم گریه کنم باز دمی را در خود

میروم غرق کنم کوه غمی را در خود

میروم باز میان همه ی رفتن ها

باز هم میروم از شهر تو اما تنها

داغ فرهاد به دل دارم و دلدارم نیست

دل گرفتار همان دل که گرفتارم نیست

یک نظر دیدم و یک عمر پی یک نظرم

من دیوانه به زنجیر تو دیوانه ترم

میروم گریه کنم باز دمی را در خود

میروم غرق کنم کوه غمی را در خود

میروم باز میان همه ی رفتن ها

باز هم میروم از شهر تو اما تنها

"احمد امیرخلیلی"

من به دستان تو پل بستم - احمد امیرخلیلی

من به دستان تو پل بستم به زیباتر شدن

از تو میخواهم از این هم با تو تنهاتر شدن

از تو میخواهم خودت را مثل باران از بهار

از تو میخواهم قرار روزهای بیقرار

هیچکس در من جونم را به تو باور نکرد

هیچکس حال من دیوانه را بهتر نکرد

ای که از تو باز هم زلف پریشان خواستم

من برای شهر دلتنگی باران خواستم

من همانم که اگر مستم تویی در ساغرم

من از آنی که تو در من ساختی ویرانترم

من به دستان تو پل بستم به زیباتر شدن

از تو میخواهم از این هم با تو تنهاتر شدن

"احمد امیرخلیلی"

------

احمد امیرخلیلی شاعر و ترانه سرا متولد 1368 است

صد نامه فرستادم - مولوی

جانا به غریبستان چندین به چه می‌مانی
بازآ تو از این غربت تا چند پریشانی

صد نامه فرستادم صد راه نشان دادم
یا راه نمی‌دانی یا نامه نمی‌خوانی

"مولانا"

متن کامل شعر در ادامه مطلب  

مرا توان تغییر تو نیست - نزار قبانی

مرا توانِ تغییر تو نیست

یا تفسیر تو

باور مکن که توان تغییر زنی، در مردی باشد

و ادعای تمام مردان متوهم باطل است

که زن از دنده‌ی آن‌ها برآمده

زن هرگز از دنده‌‌ی مرد زاده نمی‌شود

اوست که از بطن زن بیرون می‌آید

چون ماهی که از حوض

اوست که از زن جاری می‌شود

به‌سان رودهایی که از سرچشمه

اوست که دورِ خورشید چشمانش می‌گردد

و گمان می‌کند که پابرجای است…

بقیه در ادامه مطلب  

درس عشق

ما و مجنون درس عشق از یک ادیب آموختیم

او به ظاهر گشت عاشق، ما به معنا سوختیم .

"ناشناس"

زین پس آن چشم ندارم - اوحدی مراغه ای

زین پس آن چشم ندارم که مرا خواب آید

مگر آن شب که در آغوش و کنارم باشی

"اوحدی مراغه ای"

متن کامل شعر در ادامه مطلب

چنین که برده شراب لبت - فروغی بسطامی

چنین که برده شراب لبت ز دست مرا

مگر به دامن محشر برند مست مرا

چگونه از سرکویت توان کشیدن پای

که کرده هر سر موی تو پای بست مرا

"فروغی بسطامی"

متن کامل شعر در ادامه مطلب

به وقت آرامش - سید علی صالحی

هرچه هست،

جز تقدیری که مَنَش می شناسم، نیست!

دست هایم را برای دست های تو آفریده اند

لبانم را برای یادآوری بوسه، به وقت آرامش.

هی بانو!

سادگی، آوازی نیست که

در ازدحام این زندگان زمزمه اش کنیم.

هرچه بود،

جز تقدیری که تو را بازت به من می شناسد،

نشانی نیست!

رخسار باکره در پیاله آب، وسوسه لبریز آفرینه نور،

و من که آموخته ام تا چون ماه را

در سایه سار پسین نظاره کنم.

هی بانو...!

"سید علی صالحی"

از کتاب: عاشق شدن در دی ماه، مردن به وقت شهریور

با هرکه هستی یار باش

ترک ما کردی ولی با هرکه هستی یار باش

مثل من هرگز نکن با او کمی دلدار باش

کم گذاشتی نازنین یک عمر برایم عشق خود

لااقل یکدم بساز با عشق او بسیار باش.

"ناشناس"

من جسم و جان ندانم - مولوی

من جسم و جان ندانم من این و آن ندانم

من در جهان ندانم جز چشم پرخمارش

"مولانا"

متن کامل شعر در ادامه مطلب