وقتی نباشی
تحمل تنهایی
کار سادهای نیست
چون
تنهایی قبل از تو
با تنهایی بعد از تو
زمین تا آسمان فرق میکند.
"نازنین عابدین پور"
برای رها کردنت دیر است
تو ریشه کرده ای در من
مثل دانه ای بر دل خاک
مثل کوهی بر بستر زمین
مثل ابری بر فراز آسمان
دیگر نمی توانم رهایت کنم
حتی اگر
گوشه ای از قلبم
برای همیشه خالی بماند.
"نازنین عابدین پور"
نباید خالی بمانند این دست ها
راستش را بخواهی
دلم هوای دستی را کرده
وسیع مثل دشت
گرم مثل خورشید
محکم مثل سایه ها ...
که باشد
و بشود به اعتبارشان جنگید
آه دورترها
یک نفر دست هایش را تکان می دهد
شاید تو باشی
شاید تو باشی
شاید تو باشی ...
"نازنین عابدین پور"