«بهترین شعرهایی که خواندهام» - شعر کلاسیک، شعر نو، شعر سپید، شعر جهان ...-
درباره من
نام: نیما، .....................................................
متولد: 9 اسفند 54، ........................................
محل سکونت: تهران، .......................................
وضعیت تاهل: متاهل .......................................
ایمیل: nima_m406[at]yahoo[dot]com
...................................................................
در میان باور همه که کوچه های عشق خالی از تک درخت های عاشق است، من درختی یافته ام که هر روز بر روی پیکره اش مشق عشق با نوک مهر می زنم، در میان باور همه که می گویند اگر از عشق بگویی سکوتی مبهم تو را قورت خواهد داد، ولی من با فریاد عشق در میان این کوچه باغ پر هیاهو فریاد زدم، فریاد زدم که دوستت دارم ای ستاره همیشه مهتابی من، چرا که در این کوچه ها تنها پروانه ها قدم می گذارند که رقص شاپرکها را به وادی عشق تنها به عشق هایی مثل تو تقدیم کنند. و به راستی که عجب رنگارنگ شدن از طبیعت عشق قشنگ است...
...................................................................
ادامه...
در
آنسوی دنیا زاده شده بودی
دور بودی
مثل تمام آرزوها
و ریل ها
در مه زنگ زده بودند
هیچ قطاری حاضر نبود
مرا به تو برساند
من به تو نرسیدم
من به حرفی تازه در عشق نرسیدم
و در ادامه خواب های من
هرگز خورشیدی طلوع نکرد ...
سرخ میشوم
سبز میشوم
نگاه به نگاهم که میشوی
هوای باغهای سیب از سرم میافتد…
جاذبه
قانون چشمهای تو بود…
در ادامه ی خواب های من هرگز خورشیدی هم طلوع "نخواهد" کرد
نخوااااااهد
عالی بود
طلوع خواهد کرد
شاید سقوط در دره ای مخوف
کمترین مجازات قطاری باشد
که تو را از من دور کرد
نمیدانم چرا قطار اشکم را جاری میکند
بخصوص با ان شیهه لج دربیارش
روزی خبر مرگش را از اخبار گوش خواهم کرد
زیبا بود نیما
متشکرم
زنده باشید