اکنون رَخت به سراچه ی آسمانی دیگر خواهم کشید .
آسمان ِ آخرین
که ستاره ی تنهای آن تویی .
آسمان ِ روشن
سرپوش بلورین ِ باغی
که تو تنها گل آن، تنها زنبور آنی .
باغی که تو
تنها درخت آنی
و بر آن درخت
گلی ست یگانه
که تویی .
ای آسمان و درخت و باغ ِ من
گل و زنبور و کندوی من !
با زمزمه ی تو
اکنون رخت به گستره ی خوابی خواهم کشید
که تنها رؤیای آن تویی .
"احمد شاملو"
(سرود پنجم ـ۱۱ / دفتر: آیدا در آینه)
-----------------------------------------------
+ 21 آذر، سالروز تولد شاملوی بزرگ گرامی باد.
سلام خیلی خوب بود.
من توی صفحه ی فیسبوکم با ذکر منبع منشرش کردم
این هم لینکش:https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=763191233842547&id=100004550326033
درود بر شما