عزیز دل، سلام

عزیز دل، سلام.
روزهای بدون تو یکی پس از دیگری سپری می شوند و روزی نیست که به تو فکر نکنم. هر روز خاطرات روزهای قشنگِ با تو بودن را با خودم مرور می کنم. چه شاد باشم و چه غمگین، یاد تو همیشه حالم را بهتر می کند هر چند با قطره اشکی در گوشه چشم! دیشب به رسم اینروزها -که پر از دلتنگی ست- خاطرات خوب با تو بودن را مرور می کردم.
خاطره اولین دیدارمان در آن عصر بهاری و به تمام دقایق و لحظاتی که آن دره زیبا را دست در دست هم طی می کردیم و راه ناهمواری که هرچه پیش میرفتیم نزدیک و نزدیک‌ترمان می کرد. به آن غروب دل انگیز که برای اولین بار دست های مهربانت را در دست من گذاشتی و شانه به شانه هم جاده را طی می کردیم و من به راستی قشنگ ترین حس دنیا را تجربه می کردم دربه یاد ماندنی ترین غروب دنیا. راستش را بخواهی بودن تو در کنارم مثل یک رویا بود چرا که تو خوب بودی.. زیبا  و خواستنی.
در تاریکی گرگ و میش هوا وقتی برای اولین بار تو را در آغوش گرفتم آرامش را با تمام وجودم حس کردم... و آغوشی که امن ترین آغوش دنیا شد برایم. که تو، نه فقط آغوشت بلکه تمام وجودت سرشار از آرامش بود.
دلم برای خیلی روزها و خیلی دقایق تنگ شده. روزهای با تو بودن، روزها و ساعت های انتظار و بالاخره موعد قرار و دقایقی که چشم به کوچه می دوختم تا آمدن تو را از دور تماشا کنم. روزی که با تو آغاز می شد و صبحی که تو به آن نور می پاشیدی. می دانی، اصلا تو انگارآمده بودی که به زندگی ام نور بپاشی... دلم برای طبع شعرت تنگ شده. برای روزهایی که با صدای خودت برایم شعر می خواندی و شعرهایی که با صدای تو زیباتر می شدند.

بهترینم! تکرار نشدنی ترین خاطره خوب زندگی!

این روزها نیستی در کنارم اما در دنج ترین و امن ترین گوشه قلبم خانه ای داری به وسعت تمام  آرزوهای قشنگ دنیا و به پاکی آب چشمه سارها. خوشبختی تو نهایت آرزوی من است.

دوستت دارم تا همیشه.

 

"ناشناس"