ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯼ
ﺧﻮﺩﻡ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ
ﮐﺎﺵ ﺳﺮﻡ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭﻡ
ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻔﺘﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﮔﻨﺠﻪ ﺍﯼ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ ﻭ ﻗﻔﻞ ﮐﻨﻢ
ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﮑﯽ ﻳﮏ ﮔﻨﺠﻪ ﺧﺎﻟﯽ ...
ﺭﻭﯼ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﻢ
ﺟﺎﯼ ﺳﺮﻡ ﭼﻨﺎﺭﯼ ﺑﮑﺎﺭﻡ
ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻔﺘﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﻪ ﺍﺵ ﺁﺭﺍﻡ ﮔﻴﺮﻡ ...
"ناظم حکمت"
از کتاب: تو را دوست دارم چون نان و نمک
سلام.
این شعر از ناظم حکمته. اما در کتاب تو را دوست دارم چون نان و نمک، نشر چشمه، ترجمه احمد پوری ندیدمش. فکر میکنم سطر اول جز شعر نیست . تا جایی که سواد من یاری میکنه. لطفا اصلاح کنید.
الان حضور ذهن ندارم اما این شعر قائدتا باید جزو اشعاری باشد که من از کتاب خوانده و در اینجا گذاشتم. مگر اینکه از جایی کپی کرده و دیگه به کتاب مراجعه نکرده باشم!
تبریک میگم.از این شعر و بلاگ خیلی لذت بردم.شعر های ناب توش کم نیست.ممنون از ذوقت.به قول فرنگی جماعت:
keep coming
با اجازه چن تا تو فیس بوکم گذاشتم .اگه درج منبع لازمه خبر بدید.
چقدر جالب بود...
لذت بردم...