آن کس که شتاب دارد،
عاشق نیست،
تشنه
یی ست که معشوق را
چشمه ی آب شیرین تصور کرده است!
وقتی
دوید و رسید و نوشید و ورم کرد،
رها می کند و می رود!
محبوب،
چشمه
ی آب شیرین نیست،
هوای
خنک دم صبح است...
"نادر ابراهیمی"
از
کتاب: بر جاده های آبی سرخ
سلام خیلی عالی بود ممنون