آن هنگام که مکان زندگی مان را
به کارگاه هنری بدل میکنی
دوستت میدارم
آن هنگام که نگرانیها و زمان را
از یاد می بری
دوستت میدارم
وقتی نامهها و روزنامهها
بر سرتاسرِ خانه پخش شدهاند
دوستت میدارم
پذیرش ، آزادی میبخشد
عشق
حقیقت را در آغوش میکشد
از این رو یکدیگر را دوست میداریم
"مارگوت بیکل"
+ با تشکر از خانم فاطمه
زیبا
زیبا
من از تبانی سیب و زمین
به جاذبه ایمان نیاوردم
وقتی قبول کردم
که از ارتفاع هزار پایی
از چشمان تو افتادم
هومن هویدا
سلام ...مرسسسسی
( فاطمه خانم سلیقه خوبی تو انتخاب شعر دارن...شما نیز هم که اونو برای درج مناسب تشخیص میدی البته)
بله دیگه. دستشون درد نکنه.
البته دوستان خوش سلیقه دیگه ای هم بودن و هستن که الان کم فروغ شدن
با سلام عذر خواهی میکنم متن قبلی که بدون نام اشتباهی ثبت شد نوشته من بود. فراموش کردم مشخصات را درج کنم. لطفا اصلاح فرمایید. با تشکر.
بله. درود بر شما
البته قابل اصلاح نیست متاسفانه!
با من شریک شو
در نان هر روزه ی تنهایی ام
پرکن با حضورت
دیوارهای غیاب را
مذهب کن
پنجره ی ناموجود را
دری باش
بالای همه درها
که همیشه می توان آن را
باز گذاشت
هالینا پوشویاتوسکا
ترجمه : ایونا نویسکا
با سلام و عرض خسته نباشید. ممنون از اینکه از اشعار ارسالی در وبلاگ خود استفاده میکنید. خواستم شما را با http://negahivayadi.blogfa.com آشنا کنم ایشان یکی از خوش قریحه ترین حامیان شعر و ادب هستند. البته من قبلا از مسئول این وب اجازه نشر گرفتم و ایشان نیز موافت به ارسال داشتند و مشکلی برای کپی برداری وجود ندارد. قصدم بیشتر آشنایی شما با ایشان بود. ممنون و متشکر
سلام
بله اتفاقا ایشان از دوستان وبلاگی بنده هستند و بسیار ارادت دارم خدمت احمد آقای عزیز.
هر کسی که به تو می رسید
در موج موهایت غرق می شد
و من این طرف
بعد از تو
دستم به هیچ کاری نمی رفت
دل من دریا بود اما
تو آنقدرها ناگهان رفتی
که من
دستهایم را لای موهایت
جا گذاشتم
مصطفی زاهدی