یک خط در میان گریه میکنم،
حالا دیگر
شانههایم صبورتر شدهاند
و با هر تلنگری که گریه میزند
بیجهت نمیلرزند!
انگار دیگر هیچ اتفاقِ عاشقانهای
از چشمهایم نمیافتد
و پاییزِ من
اتفاق زردیست
که میتواند
ناگهان در آغوشِ هر فصلی بیفتد!
حالا تو هی به من بگو
بهار میآید...
"نسترن وثوقی"
عالی وغم انگیز
زیبا بود...
متن زیبایی بود..عالی
من شما رو لینک کردم اگه مایل بودید، لینکم کنید
هنوز بوی تو از سمت عشق می آید
نگاه کن که چه بیهوده آرزومندم
به احتمال بعیدی چگونه دل بستم
چه ساده ام که به لبخند سایه پابندم
به احترام نگاهی که شعله شعله مرا
میان آتش شرم و گناه می سوزد
به لحظه لحظه ی یک انتظار طولانی
که چشم های مرا روی راه می دوزد
نشسته ام که بگویم هنوز یادم هست
که بی تو رسم تنفس چه کار دشواری است
شتاب عقربه ها در گذشت سرد زمان
برای من گذری بی دلیل و تکراری است
هزار کوچه ی خالی ، هزار شب فریاد
چقدر حس نیازم به گریه پر رنگ است
چه انتظار غریبی برای بودن تو
که راه تا تو رسیدن هزار فرسنگ است
"سوگل مشایخی"
بینظیر
مثل همیشه