باش تا باشم تکیه بر نفسهایت

باز خو می کنم به شب که در آغوشِ من سوزِ بی خوابی و بر شانه هایم بارِ سنگینِ دوریِ توست

آنجا که باشی ، ستاره می روید بر آسمانش

باش تا باشم تکیه بر نفسهایت

هرکجا می روی ، هرکجا می بری ، من با تو باشم

شب ، بی تو طولانی ست

من ، بی تو بی طاقتم

نشانیِ پنجره ام را از ماه بگیر

جاده بیداری ام را نشانه برو ، شاید پلک هایم توانِ عبورِ دوباره انتظار را داشته باشند

تو نیایی ، تو را نیابم ، ناگه یک شب به دوش می برم رنجم را

خلوتِ اجباریِ امشب به هوای نگاهت نرسید

رؤیا هنوز خیابانِ شهر دودل است . کسی می آید ، کسی می رود

این نامه نیست ، بی خوابی های شبانه است که می بارد بر ابرهای سپیدِ دفترم

نامه هم بخوانی اش ، نامِ توست تا بی نهایت بر برگ هایش

نگاه ! من درخت می شوم ، تو رؤیای پروازم

می دانی ، ما به رفتن عادت کرده ایم

چرا کسی را نمی یابم دستی را اهلی کند و بماند

بگذریم ، بگذار باز ، بازگردیم به دلهای خودمان

در قلبِ ذره ذره ایمانم هزاران هزار وعده دیدارِ توست

زمزمه کنان ؛ او می آید ، می آید تا زمستان را دور بزند و دستهایت را بهاری دوباره ببخشد

تو می آیی ، می آیی تا دستهایم را بهاری دوباره ببخشی.

"سید محمد مرکبیان"

-----------------------------------------------------------------------

+ روز آخر کاریمون هست و مسافرت عید رو هم پیش رو داریم. مشخص نیست که روزهای آینده به نت دسترسی داشته باشم یا نه!

پیشاپیش سال نو رو تبریک میگم و بهترینها رو برای شما دوستان نازنینم آروز دارم.

مانا باشید و بیکران

+ و این هم هدیه نوروزی من به شما: یک بک گراند زیبای بهاری

دانلود این تصویر در سایز 1200x900 ، 330kb