دلم می خواست
شبی که می
رفتی
اتفاقِ ساده
ای می افتاد
راه را گم می
کردی
فاخته ای
کوکو می کرد
و کلیدی
زنگار گرفته
از آشیانه ی
خالی دُرناها
به زمین می
افتاد
باران می
گرفت
بیدار می شدم
بیدارت می
کردم
و ادامه ی
این خواب را
تو تعریف می
کردی.
"واهه
آرمن"
--------------------------------------------
درباره شاعر:
واهه آرمِن، شاعر، نویسنده و مترجم، متولد سال 1339شهر مشهد
است. او در جوانی به خاطر یک تصادف اتوموبیل توان راه رفتن خود را از دست داد. این
حادثه باعث شد تمام زندگی خود را وقف ادبیات کند و حاصل این زندگی پربار مجموعههای
شعرها و ترجمههای اوست که با استقبال ادبدوستان ایرانی روبهرو شده است.
اخیراً مجموعه جدید شعرهای او به نام "باران بگیرد، میرویم"
توسط نشر امرود و کتابی از ترجمههای او از اشعار کوتاه از شاعران معاصر ارمنستان
توسط نشر چشمه منتشر شده است. دو مجموعه شعر نخست واهه آرمن با عنوانهای "به
سوی آغاز" و "جیغ" به زبان ارمنی نوشته شده بودند.
فریاد می کنی که رویین تنی
اما باز
خوب می دانی که چیزی جایی
برای شکسته شدنت پنهان کرده ای..
نزﺍﺭ ﻗﺒﺎﻧﯽ
ﺭﻭﺯﻱ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻱ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﻱ
ﮐﻪ ﻳﺎﺧﺘﻪ ﻫﺎﻱ ﺗﻨﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻌﺮ ﺑﺪﻝ ﮐﻨﺪ
ﻭ ﺑﺎ ﭘﻴﭽﺶ ﻣﻮﻫﺎﻳﺖ ﺷﻌﺮ ﺑﺴﺎﺯﺩ
ﺭﻭﺯﻱ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻱ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﻱ ﮐﻪ ﻗﺎﺩﺭﺕ ﮐﻨﺪ - ﻣﺜﻞ
ﻣﻦ -
ﺑﺎ ﺷﻌﺮ ﺣﻤﺎﻡ ﮐﻨﻲ
ﺳﺮﻣﻪ ﺑﮑﺸﻲ
ﻭ ﻣﻮﻫﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺷﺎﻧﻪ ﮐﻨﻲ
ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻢ : ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻧﮑﻦ
ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﺮﻭ
ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺮﺍﯾﻢ
ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﺎﻝ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﻲ ﻳﺎ ﺍﻭ
ﻣﻬﻢ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻣﺎﻝ ﺷﻌﺮ ﺑﺎﺷﻲ