دست های تو بود
که به نان طعم می داد
پنیر را به سفیدی برف می کرد
و روز می آمد و سر راهش با ما می نشست. _
حالا که تو رفته یی
و ملال غروبی نان را قاچ می کند
و برگ درختان
به بهانۀ پاییز
ناپدید می شوند.
"شمس لنگرودی"
از کتاب: "و عجیب که شمس ام می خوانند" (63 ترانه عاشقانه)
در پیرهنم می جویم
در خونم
در آتش باغ هایم
که درختانش قلم
مه و بارانش کاغذند.
تو را
در صبحانه موسیقی می جویم
وقتی که به نت های چکیدن آب در لیوانت
خیره است
در لرزش طیاره ها
وقتی به نام تو برخورد می کنند.
و تو را نمی یابم
مگر هنگامی که در آینه ها خیره ام
در گردبادی تیره از حنجره ها، سربازان، حاکمان
و سکوت دستش را باز می کند
تا آبی بنوشم که تو تقدیسش کرده یی.
"شمس لنگرودی"
از کتاب: "و عجیب که شمس ام می خوانند" (63 ترانه عاشقانه)
---------------------------------------------------------------------------
دفتر عشق:
دوباره سیب بچین حوا
من خسته ام
بگذار از اینجا هم بیرونمان کنند.
"ناشناس"
(منبع: نت)
این مه
که دور درختان راه می رود
این مه می داند
که چقدر دوستت دارم
این مه
که منم
و دور از تو
تاب تنم را ندارم.
"شمس لنگرودی"
از کتاب: "و عجیب که شمس ام می خوانند" (63 ترانه عاشقانه) / صفحه 6
موسسه انتشارات نگاه / چاپ اول 1392
+ پیشنهاد موسیقی:
این آهنگ چند سال پیش اومده بود. اما قشنگه. به شنیدن دوباره اش هم فکر کنم می ارزه:
دانلود آهنگ "عشق اول" ، با صدای نیما
کتاب 63 ترانه را از نمایشگاه کتاب امسال خریدم . (انتشارات نگاه)
کتابی که به گفتهی شاعر، قرار بوده در 63 سالگی او چاپ شود و به این دلیل عنوانش را گذاشته «63 ترانهی عاشقانه»، اما در 62 سالگی او به چاپ رسیده است. (چاپ اول: تابستان 1392)
با اینکه ارادت و علاقه خاصی به استاد دارم، باید بگم:
متاسفانه هیچ شعری که در حد و اندازه های نام استاد شمس لنگرودی باشد، در این کتاب ندیدم!
اشعار در سطح متوسط به پایین هستند. (در قیاس با آثار قبلی شاعر)
شاید روزهای آینده با نگاه خوش بینانه تری، یک بار دیگه کتاب رو خونده، و چند شعر برای اینجا گزینش کنم.