دوستت دارم
نه مثل شعری که تا زلف باز می کند
طوفان می شود
و در سیاهی چشم اش
گورهای دسته جمعی حفر می شود.
دوستت دارم
چون شاعری که شعرش را،
وقتی دفن شده باشد
در هجوم نوشته های رنگین جهان
ولی دوستت دارم را
از لب های تو شنیده باشد
-به وقت سرودن -
"مهین نجفی زاده"
----------------------------------
پ.ن: بخش دوم شعر کمی مبهم هست. ولی اگر درست خونده بشه قشنگه.
خیلی عالی
جیغ از پشت دیوار،موذیانه
پشت دیوار تنها چند تا مورچه بود
بی دادگری،ستم گری،دویست سال...
تازیان برچشم ایرانیان کردند دود
کاش میخواندی با اندیشه
در راه ایران خویش بکن اندیشه
از نفرین این سوسک ها نترس
یک روز جای پای تازی گم میشه
Instagram:khosrow_vishtasp
(لطفا این شعر را با جزئیات بالا در وبلاگ منتشر کنید)
وات!؟