زنانگی یعنی اینکه
گوشی تلفن را برداری
و برای جایی رفتن از کسی اجازه بگیری...
نه که عهد قجر باشد،
نه که اجازه ات دست خودت نباشد،
یک وقت هایی
آدم دلش می خواهد اجازه اش را بدهد دست کسی
تا دلش قرص شود که مهم است برای کسی!
این روزها که
بی اجازه و به اختیار می زنم بیرون
انگار بی کَس ترین زن عالمم...!
"پریسا زابلی پور"
اسم شاعرشو گم کرده بودم سرچم میکردم پیداش نمیکردم تمام شاعرای زن وبلاگتونو زیر و رو کردم تا پیداش کردم.مطمعن بودم که اینجا خوندمش دوسالی میشه وبلاگتونو دنبال میکنم
مرررسیییی
مرررررسییییی
برقرار باشید
افرین خیلی دوست داشتم
عالی نوشتی
آفرین ب این احساس قشنگت ک انقد با احساس من هماهنگه
عالی