عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت
که گناه دگران برتو نخواهند نوشت
من اگر نیکم اگر بد تو برو خود را باش
هر کسی آن درود عاقبت کار، که کشت
ناامیدم مکن از سابقه لطف ازل
تو پس پرده چه دانی که که خوبست و که زشت.
"حافظ"
+ امروز فکر کردم که جناب حافظ واقعا چقدر مهجور واقع شده در ویلاگم! :)
++ رند، واژهای فارسی است به معنای زیرک، حیلهگر، بیقید و لاابالی، ... و امروزه به انسان فرصت طلب رند میگویند. در اصطلاح تصوف، رند کسی است که ظاهر خود را در ملامت دارد و باطنش سالم است. رند در اشعار حافظ، انسانی است آزاده و بی قید و وارسته و شخصیتی است در نقطه مقابلِ زاهد.

پاییز من عزیز غم انگیز برگ ریز
یک روز میرسم و می بهارمت