کوچه باغ شعر

«بهترین شعرهایی که خوانده‌ام» - شعر کلاسیک، شعر نو، شعر سپید، شعر جهان ...-

کوچه باغ شعر

«بهترین شعرهایی که خوانده‌ام» - شعر کلاسیک، شعر نو، شعر سپید، شعر جهان ...-

درباره من

نام: نیما، ..................................................... متولد: 9 اسفند 54، ........................................ محل سکونت: تهران، ....................................... وضعیت تاهل: متاهل ....................................... ایمیل: nima_m406[at]yahoo[dot]com ................................................................... در میان باور همه که کوچه های عشق خالی از تک درخت های عاشق است، من درختی یافته ام که هر روز بر روی پیکره اش مشق عشق با نوک مهر می زنم، در میان باور همه که می گویند اگر از عشق بگویی سکوتی مبهم تو را قورت خواهد داد، ولی من با فریاد عشق در میان این کوچه باغ پر هیاهو فریاد زدم، فریاد زدم که دوستت دارم ای ستاره همیشه مهتابی من، چرا که در این کوچه ها تنها پروانه ها قدم می گذارند که رقص شاپرکها را به وادی عشق تنها به عشق هایی مثل تو تقدیم کنند. و به راستی که عجب رنگارنگ شدن از طبیعت عشق قشنگ است... ................................................................... ادامه...

آمار : 21163475 بازدید Powered by Blogsky

زنده باد بال خدا

زنده باد بال خدا
که فرو می افتد
و درست روی شانۀ من می نشیند،
زنده باد!

زنده باد آفتاب سحر
که سرش را می چرخاند، پیدایت می کند
و تلالو اولش را برای تو پست می کند،
زنده باد!

زنده باد دفتر مشق من
که بین این همه کاغذ
فقط برای تو شعر جذب می کند،
زنده باد!

زنده باد سنگ های خیابان
که بین این همه کفش
فقط از کفش تو عکس می گیرند
و برای عارفان برهنه پای روز جزا می فرستند.

زنده باد عشق تو محبوبم زنده باد
که خیالم را آن قدر دور می برد
که برای حیات این مردم
معنایی پیدا کند.

آی زندگی، دیدی چه سرت آوردیم.

"محمد شمس لنگرودی"

7 خرداد 1384

از کتاب: حکایت دریاست زندگی (گزینه اشعار)

مجموعه: ملاح خیابان ها

اشعار شمس لنگرودی

نیما یکشنبه 11 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 10:15 ق.ظ

نظرات 7 + ارسال نظر

ترانم پنج‌شنبه 15 تیر‌ماه سال 1396 ساعت 08:37 ب.ظ

سلام
هر وقت این شعر رو می خونم یاد مجری کشورمون عبدالله روا می افتم چون اون آخر هر برنامش میگه زنده باد....

فاطمه چهارشنبه 14 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 08:24 ق.ظ

در خیابان ها
با متانت راه می رویم
با رعایت ادب
نشان می دهیم خوشبختیم
اما اینطور نیست
و این رژه
رژه ایست شبیه فرار
یعنی ما
آرام و منظم
از حقیقت خود می گریزیم.

رسول یونان

بتول چهارشنبه 14 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 08:15 ق.ظ http://banooyebeheshteman.blogfa.com

انســـــــــانهاى ،دو دل دارنــــــــد ؛
دلـــــى که درد مى کشـــــــــــد و پنهـــــــــــــــان است و
دلـــــــــــــــى که میخندد و آشکـــــــــــــــار است.

ممنونم از حضورتون

بتول سه‌شنبه 13 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 09:09 ب.ظ http://banooyebeheshteman.blogfa.com

سالها پیش از این

زیر یک سنگ گوشه ای از زمین

من فقط یک کمی خاک بودم همین

یک کمی خاک که دعایش پر زدن آن سوی پرده آسمان بود

آرزویش همیشه دیدن آخرین قله ی کهکشان بود

خاک هر شب دعا کرد

از ته دل خدا را را صدا کرد

یک شب آخر دعایش اثر کرد

یک فرشته تمام زمین را خبر کرد

و خدا تکه ای خاک را برداشت

آسمان را در آن کاشت

خاک را توی دستان خود ورز داد

روح خود را به او قرض داد

خاک توی دست خدا نور شد

پر گرفت از زمین دور شد

راستی من همان خاک خوشبخت

من همان نور هستم

پس چرا گاهی اوقات اینهمه از خدا دور هستم!

عرفان نظر آهاری

بتول سه‌شنبه 13 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 09:08 ب.ظ http://banooyebeheshteman.blogfa.com

گوشم پر شده از سکوتی که قرار بود سرشار از سلام های آشنا باشد. پر از سلام های عمیق از ته دل و ماندگار. آن هم از زبان کسی که وقتی نیستی هیچ پنجره ای باز نمی شود. کسی از جنس آسمان نه مثل آنانی که می آیند و می روند و می روند و هیچ کس سراغی از قهرمان این ماجرای قدیمی نمی گیرد. حتی لحظه ای درنگ، دلسوزی، خیال، تصور. نه ... هیچ کس از خودش نمی پرسد عابری که از این کوچه رد شد مدام زیر لب چه چیزی را زمزمه می کرد؟ جمله ای از سر سوز دل، دعائی در انتظار استجابت یا شاید هم سلامی کوتاه که هیچ وقت پاسخ داده نشد. این داستان تکراری هر شب من است. منی که مدت هاست به روبروی اندوه نشستن عادت کرده ام و شمع ها را یکی یکی روشن می کنم.