کوچه باغ شعر

«بهترین شعرهایی که خوانده‌ام» - شعر کلاسیک، شعر نو، شعر سپید، شعر جهان ...-

کوچه باغ شعر

«بهترین شعرهایی که خوانده‌ام» - شعر کلاسیک، شعر نو، شعر سپید، شعر جهان ...-

پرهای زمزمه

مانده تا برف زمین آب شود.

مانده تا بسته شود این همه نیلوفر وارونه چتر.
ناتمام است درخت.
زیر برف است تمنای شنا کردن کاغذ در باد
و فروغ تر چشم حشرات
و طلوع سر غوک از افق درک حیات.

مانده تا سینی ما پر شود از صحبت سنبوسه و عید.
در هوایی که نه افزایش یک ساقه طنینی دارد
و نه آواز پری می رسد از روزن منظومه برف
تشنه زمزمه ام.
مانده تا مرغ سرچینه هذیانی اسفند صدا بردارد.
پس چه باید بکنم
من که در لخت ترین موسم بی چهچه سال
تشنه زمزمه ام؟

بهتر آن است که برخیزیم
رنگ را بردارم
روی تنهایی خود نقشه مرغی بکشم.

 

از: سهراب سپهری

مجموعه: حجم سبز

نظرات 2 + ارسال نظر
نازی یکشنبه 7 اردیبهشت‌ماه سال 1393 ساعت 02:58 ب.ظ

در هوایی که نه افزایش یک ساقه ...؟
یا
در هوایی که به افزایش یک ساقه...؟

شیما سه‌شنبه 1 مرداد‌ماه سال 1392 ساعت 04:49 ب.ظ

من دیوونه وار این شعرو دوست دارم

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد